Author: dxupk

Έτσι, έχετε το φοβερό σας έργο χτισμένο και είναι έτοιμο να το πάρετε εν κινήσει, αλλά πώς θα το εξουστίσετε; Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ένα ζευγάρι αλκαλικά κύτταρα ή ίσως να σύρετε μια μπαταρία litihium από μερικές σπάνια χρησιμοποιημένες φορητές συσκευές – ωστόσο προτού να το κάνετε αυτό, γιατί να μην ελέγξετε τι [Lady Ada] έχει να πει στο θέμα;

Το λεπτομερές φροντιστήριο στην ιστοσελίδα της πηγαίνει πάνω από τους διαφορετικούς τύπους μπαταριών που βασίζονται στο λιθίου και τους παράγοντες μορφής τους, καθώς και τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες κάθε τύπου. Οι αξιολογήσεις τάσης καλύπτονται, καθώς και γιατί είναι ζωτικής σημασίας να επιλέξετε μια μπαταρία λιθίου που ταιριάζει με την εργασία στο χέρι. Οι κίνδυνοι της ακατάλληλης διαχείρισης των μπαταριών παρατηρούνται σαφώς, υπογραμμίζοντας την αξία της επιλογής ενός κατάλληλου φορτιστή και αντιστέκεται στην επιθυμία να καλύψει τις μπαταρίες λιθίου μαζί για να αυξηθεί η ικανότητα.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που παρουσιάζονται δεν είναι τίποτα νέο σε πολλούς από τους αναγνώστες μας, είναι σίγουρα μια αξιόλογη ανάγνωση για όσους μόλις αρχίζουν να χρησιμοποιούν τεχνολογία μπαταριών λιθίου στα έργα τους.

Είμαστε συνηθισμένοι να σκέφτομαι τους διακόπτες ορίου ως μηχανική συσκευή που κόβει τη σύνδεση του κινητήρα πριν από τη φυσική ζημιά. [Anthony] αποφάσισε να δοκιμάσει μια διαφορετική διαδρομή με αυτό το έργο. Έχτισε αυτό το σύνολο οριακών διακόπτη χωρίς επαφή χρησιμοποιώντας έναν αισθητήρα επίδρασης Hall. Το μικρό μαύρο πακέτο που κολλήσει πέρα ​​από το τέλος του Protoboard είναι ο αισθητήρας. Χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ενός μαγνητικού πεδίου.

[Anthony] επέλεξε να χρησιμοποιήσει έναν αισθητήρα Allegro A3144. Προφανώς δεν είναι πλέον στην παραγωγή, αλλά ήταν εύκολο να βρεθεί για ένα τραγούδι και χορό στο eBay. Όταν σκεφτόμαστε το σχέδιο, αποφάσισε να προσθέσει δύο δείκτες LED, ένα φώτα όταν ο διακόπτης είναι ανοιχτός και ο άλλος όταν έχει στραφεί. Αυτό θα ήταν εύκολο να γίνει με ένα μόνο οδήγησε, αλλά έπρεπε να προσθέσει πολλά περισσότερα μέρη για να πάρει και τις δύο εργασίες. Στην κάτω αριστερή γωνία του Protoboard μπορείτε να δείτε τη διαμορφωμένη συσκευή πύλης (74LVC1G58) που πρόσθεσε για την παρακολούθηση του αισθητήρα Effect Hall και να αλλάξει ανάλογα την έξοδο και τις λυχνίες LED.

[Clinton Mann] που έστειλε πώς έχασε ένα στερεοφωνικό στήριγμα rack. Θα έπρεπε κανονικά αυτό στους συνδέσμους, ωστόσο ήταν τόσο έντονη φωτογραφήθηκε, είχε έναν τιμοκατάλογο, καθώς και κάλυψε τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, δεν μπορούσα να το περάσω. Είναι πραγματικά τόσο απλό όσο σκέφτεστε φυσικά η περίεργη αιτιολόγηση καθώς και τα αποτελέσματα που πραγματικά βοηθούν να το πουλήσουν. Οποιοσδήποτε τύπος άλλου πρέπει να έχει ένα κέντρο δεδομένων;

σέρταλλο

Οι γραμμές μεταφοράς είναι ο τύπος του πράγματος που φαίνεται να συγχέει αρχάριους. Μετά από όλα, η αλήθεια ότι τα βραχυκύκλωμα μπορούν να έχουν απεριόριστη αντίσταση καθώς και τα ανοιχτά κυκλώματα μπορεί να συμπεριφέρονται σαν ένα σύντομο δεν είναι καθόλου διαισθητικό!. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας αρέσει το πιο πρόσφατο βίντεο βίντεο [Tinselkoala] που δείχνει ένα μεγάλο σχέδιο μιας γραμμής μεταφοράς. Βοηθά να κατανοήσει τη γραμμή ως επαγωγείς καθώς και πυκνωτές σε σειρά-παράλληλη σύνδεση.

Οποιοδήποτε ζεύγος καλωδίων που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση ηλεκτρικής ισχύος έχουν μικρές ποσότητες επαγωγής καθώς και χωρητικότητα. Αυτό δεν είναι ένα ζήτημα με AC DC ή χαμηλής συχνότητας, ωστόσο, όταν η συχνότητα είναι επαρκώς υψηλή, τα περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν. Η ενέργεια έχει την τάση να αποδίδει ως ραδιοκύματα, καθώς και τις παρουσιάσεις από τις ασυνέχειες, όπως οι συνδετήρες καθώς και οι αρμοί καλωδίου. Για το λόγο αυτό, οι γραμμές μεταφοράς για σήματα υψηλής συχνότητας χρησιμοποιούν εξειδικευμένο κτίριο για να μειώσουν αυτές τις επιπτώσεις καθώς και να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες ισχύος.

[Tinselkoala] έχει αναπτύξει ένα σχέδιο γραμμής μεταφοράς που χρησιμοποιεί πηνία καθώς και πυκνωτές για την προσομοίωση της επαγωγής καθώς και της χωρητικότητας της γραμμής, με την τοποθέτηση LED μεταξύ των πηνίων. Τροφοδοτεί το σύστημα με τη γεννήτρια σήματος με συχνότητες από 10 kHz σε 1 MHz. Με τα λόγια του, δρουν ως βασικά “οπτικά volteters” για να δείξουν τις κορυφές καθώς και κόμβους των μόνιμων κυμάτων τάσης στη γραμμή.

Είναι αρκετά βασικό να αναπτύξετε τη δική σας έκδοση αν θέλετε να εξερευνήσετε αυτό το ενδιαφέρον θέμα. Θα χρειαστείτε μόνο κάποιο καλώδιο μαγνητών, πυκνωτές, αντιστάσεις καθώς και LED. Εάν το θέμα φαίνεται συναρπαστικό σε εσάς, εδώ μπορείτε να ανακαλύψετε μια εξαιρετική εισαγωγή στις γραμμές μεταφοράς.

όταν θέλετε να εκτυπώσετε ένα 3D αντικείμενο που αντιμετωπίζετε προβλήματα αν υπάρχει ένα μέρος που δεν έχει τίποτα κάτω από αυτό. Το ζεστό, μαλακό νήμα που βγαίνει από τον εξωθητήρα θα πέσει με τη βαρύτητα, αν δεν δοθεί κάτι για να ξεκουραστεί ενώ σκληραίνει. Η λύση είναι η χρήση ενός δεύτερου υλικού ως υποστήριξη. Αλλά τότε πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να αφαιρέσετε τη δομή υποστήριξης όταν γίνει η εκτύπωση. Εκεί έρχεται αυτή η ομορφιά. Είναι μια θερμαινόμενη πλάκα ανάδευσης για τη διάλυση της PLA.

Το PLA τυπώνεται χρησιμοποιώντας ένα δεύτερο κεφάλι εξωθητήρα. Μόλις το τμήμα ψύχεται [Petrus] το βάζει σε θερμαινόμενο λουτρό υδροξειδίου του νατρίου (Lye). Ο διαλύτης θα αφαιρέσει το PLA αλλά δεν θα βλάψει το ABS. Η ομιλία του ABS, [Petrus] αναφέρει επίσης ότι αυτό μπορεί να διπλασιαστεί ως θερμική πλάκα ελεγχόμενη θερμοκρασία για στίλβωση εκτυπώσεων ABS χρησιμοποιώντας ατμούς ακετόνης.

Υπάρχουν όλα τα είδη καλών αντικειμένων μέσα σε αυτό το θηρίο, οπότε ελέγξτε τα πλήρη σχέδια για να μάθετε περισσότερα. Το αγαπημένο μας μέρος είναι η ράβδος ανακατεύθυνσης που είναι ένα κομμάτι σπείρωμα ράβδος και ένα ζευγάρι καρύδια. Για να το καταστήσετε ασφαλές να βυθιστεί στις χημικές ουσίες που έχει τυπωθεί ένα περίβλημα σε σχήμα χάπι για αυτό.

[Ευχαριστώ Ματ]

It was a good weekend to be geeky in Bavaria. In addition to our own Hackaday prize Bring-a-Hack party, there was the reason that we scheduled it in the first place, Munich’s independent diy expo, Make Munich.

If you’re a devoted Hackaday reader, lots of of the projects would seem uncannily familiar. I walked in and was greeted by some stunning word clocks in both German and English, for instance. Still, seeing the open Theremin being sold with an “as seen on Hackaday” sticker made us smile. and then we had a terrific conversation about [Urs Gaudenz]’s other project: diy biological apparatus, also seen on Hackaday.

There were robots galore. someone (from Gmünd?) was driving around a graffiti-bot and spraying the floor with water instead of paint or chalk to very great effect. The full evolution of the Zoobotics robot family was on display. even the Calliope (a German version of the micro:bit) booth had this cute Bluetooth vibrobot. join me after the break as I dive into all of the terrific stuff on display over the weekend.

Twenty to Five: Zehn Nach Halb Funf
As seen on Hackaday
Calliope Vibrobot
Water Graffiti
Zoobotics: 3D print, cardboard, and paper

Hackerspaces

There seems to be nothing a hackerspace can’t make with a laser cutter, and that now includes skateboard wheels. Munich maker lab sent theirs to Braille skateboarding (YouTube) who skate it for a very long while until it finally succumbs.

The Munich CCC hackerspace has the largest flip-dot display I’ve seen in person, and it was running a game of pong, but the details are where it gets cool. It was controlled by r0ket badges from the 28th Chaos communications Congress, sending RF at 2.4 GHz to the SDR rad1o badges from the 2015 CCCamp, which did all the decoding in GNURadio. how diy is that?

Not to be outdone on the flip-dot front, the hackerspace from nearby Augsburg got a few panels and through some software trickery achieved stellar smooth animations. turns out that because of gravity, different pulses are optimal for setting and resetting a bit. The Augsburgers also only update pixels when they change, minimizing power consumption. τετραπέρατος.

Among other projects from a hackerspace attached to the technical university in Aachen (RWTH) was this excellent vest of vibration motors, intended to help blind people navigate better. space is mapped intuitively across the 2D matrix, and distance is encoded as vibrational intensity. This would make a good project for the Hackaday Prize.

flip All the Dots — muCCC
Munich maker Lab: Next, laser-cut trucks!
3D Cubes on Flipdots — Augsburg
Vibrational Vest for the Blind

Reality, Workshops, and Contraptions

If participation in a diy fair is any barometer, we may have passed through height 3D printer, and are entering into an era of neat experimentation with augmented and virtual reality — there was a whole row of goggle-based projects that just don’t come across well in photos. Still, some AR projects had bigger screens, like this game of pong that relied on detecting colored oven mitts, and was a terrific piece of interaction design.

But I’m a little jaded by the virtual, and a lot more thrilled by crazy mechanical contraptions. At two adjacent booths, I saw an incredible violin-playing robot (here it is on YouTube in action) and some functional steampunk art/devices from Skulls N Gears that legitimize the genre, as far as I’m concerned. The printer that went along with this computer is a modified typewriter and was click-clackily printing out Chuck Norris facts in German as we walked by. Ήταν απίστευτα.

Around the corner were some workshops, including kids with lathes (courtesy of Unimat) and a free-for-all of hot glue and junk electronics parts labelled “Post-Apocalyptic Jewelery”. There were printing presses and soldering stations, and normally too much to do.

And then there was the paper-airplane maker gun. Actually, there were three versions on display. Yes, there were paper jams, and [Dieter] had to restrain himself from covering the floor too deep with his flyers (tee-hee!), but enjoying the maker do its work was fantastic. check out the linked video in our article.

I’m still scratching my head about the cardboard tube with LEDs and a coconut on the end that was making very interesting noises. The owner of the booth was out having dinner, so I didn’t get to ask exactly what goes on at the “Center for alternative Coconut Research”.

Violinautomat
Steampunk done right!
kids with Lathes
Post-Apocalyptic Jewelery
Paper Airplane maker (Gun)
center for alternative Coconut research

Hebocon

Which brings us to the Hebocon. [Brian Benchoff] has waxed poetic about Hebocons before, so I don’t need to. The point is that it’s hilarious, συμπεριλαμβανομένων και freaky με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δύο ζωντανοί ανακοινώσεις και ένας μη uncounted αριθμός “bots” κράτησε το πλήθος που ενδιαφέρεται να απολαμβάνει crappy ρομπότ μάχη πέρα από λίγο από το κρεβάτι του κοινού.

Εμφανίζεται εδώ είναι “Schratte”, μια λέξη portmanteau του “Junk” και του “αρουραίου” στα γερμανικά, έναντι “μαϊμού με μαχαίρι”. Ο Schratte ήταν το αγαπημένο μου επειδή ήταν ο μόνος περιπατητής του βράδυ. Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του κροκοδείλου bot (κροκό-κάτι;), αλλά συνέχισε να ωθήσει όλους τους ανταγωνιστές έξω από το δρόμο με το εξελιγμένο εμπρόσθιο φτυάρι του: ένα κομμάτι ξύλου.

Μαϊμού με μαχαίρι vs schratte
πλήθος cheers croco-κάτι

Hack στο κοινό!

Έτσι βγαίνετε εκεί και υποστηρίζετε τη σκηνή τοπικού κατασκευαστή σας! και αν δεν έχετε ένα, κάντε ένα. Επειδή, ακόμα κι αν έχετε ήδη διαβάσει σχετικά με το Hackaday, δεν υπάρχει τίποτα σαν να βλέπετε ένα έργο στη σάρκα και να συζητήσετε με τον οικοδόμο του.

[Hans Peter] ήθελε να μετακόψει μακριά από τη χρήση πλήρους αρδελίνου στα έργα του. Ένα από τα συστατικά που σπάνια χρησιμοποιείται μετά το στάδιο ανάπτυξης είναι το υλικό USB. Μόλις το υλικολογισμικό λάμψει στο τσιπ δεν το χρειάζονταν πια. Έτσι προσπάθησε το χέρι του με μερικά πραγματικά μικρά μέρη SMD, δημιουργώντας αυτό το USB σε σειριακό προγραμματιστή Arduino.

Το τσιπ πήγε με το μέρος του FTDI που συνηθίζουμε. Αντί να χρησιμοποιεί ένα FT232RL, επέλεξε τον μικρότερο ξάδελφό του το FT230X. Αυτό το τσιπ δεν εκτελεί πλήρως το πρωτόκολλο επικοινωνίας του 232, αλλά λειτουργεί με avrdude και αυτό είναι όλο που πραγματικά έχει σημασία. Πάνω μπορείτε να δείτε τη δημιουργία [Hans ‘] δίπλα στον επίσημο προγραμματιστή USB Arduino USB-Serial. Χρησιμοποίησε το ίδιο σχέδιο σύνδεσης, αλλά πήγε με έναν σύνδεσμο ακμής για το USB αντί για χρήση μίνι-Β.

Είναι αρκετά εξαιρετικό να βλέπετε το έργο πρωτοτύπων του με το πακέτο QFN 16 ακίδων. Έχει κολλήσει το νεκρό στιλ σε ένα ζευγάρι κεφαλίδες σέρβις στην αγορά για να το δοκιμάσετε σε ένα breadboard. Το πρώτο συμβούλιο που έβαλε μαζί ήταν πολύ χαλαρή στη θύρα USB, αλλά πρόσθεσε κάποια ταινία στην πλάτη για να το κάνει παχύτερο και να επικαλύψει τον σύνδεσμο άκρων με ένα κομμάτι συγκόλλησης και αυτό έκανε το τέχνασμα.

Εδώ είναι μια συναρπαστική λαβή που χρησιμοποιεί την αυξημένη αλήθεια μαζί με το Pastime Electronics. Το έργο, το οποίο προέρχεται από μια ομάδα ερευνητών στο εργαστήριο MIT MEDIA, ξεκινά κάνοντας απλά ηλεκτρονικά gadgets όπως ένα ραδιόφωνο με δύο κουμπιά που χρησιμοποιεί υλικό συνδεδεμένου δικτύου. Με άλλα λόγια, αναπτύξτε κάτι που χρησιμοποιεί ένα Arduino καθώς και περιλαμβάνει μια μέθοδο για να το αποκτήσετε σε ένα δίκτυο. Με το παράδειγμα ραδιοφώνου στο κουμπί είναι για συντονισμό, το άλλο ρυθμίζει την ένταση. Ωστόσο, σηκώστε ένα iPad καθώς και το στόχο της φωτογραφικής μηχανής του στο gadget – που δείχνει η παραπάνω εικόνα – καθώς και αυτά τα κουμπιά θα έχουν μεγάλη περισσότερη λειτουργικότητα. Αυτό ανοίγει ένα ολόκληρο σύνολο ηλεκτρονικών ελέγχων που μπορούν να αντιστοιχιστούν σε διαφορετικά τμήματα των ελεγκτών κουμπιών.

Αυτό είναι σίγουρα μια πολύ καλύτερη χρησιμοποίηση της αυξημένης αλήθειας από το να το αξιοποιήσετε σε διαφημίσεις που είναι εκεί που συνήθως εμφανίζεται. Πιστεύουμε επίσης ότι ο πολλαπλασιασμός των προσωπικών ηλεκτρονικών στοιχείων που περιλαμβάνει κορυφαίες μονάδες κάμερας Notch κάνει μεγάλη υιοθέτηση πολύ πιο εύλογο από μερικές από τις αυξημένες αλήθειας που βασίζεται στο προβολέα που έχουμε δει. Επιθεωρήστε ένα πλήρες demo στο βίντεο μετά το διάλειμμα, καθώς και αν αυτό σας αφήνει πεινασμένο για λεπτομέρειες, μπορείτε να πάρετε τα χέρια σας στο λευκό φόντο (PDF).